| 1 | |
HStAOrient5a: 92v Al‑ʿuhdatu ʿalā r‑rāwī. [Gerek mesmūʿ gerek mevżūʿ biz daḫı naql ėdelüm.] Rivāyet olınur ki mülūk‑i Pārsdan bir // şehriyāruñ bir vezīri hüşyārı var idi nāmına Hürmüz dėrler // idi. Ḥekīm‑i kāmil ü ʿāqil ve ṣāḥib‑dil idi. Müddet‑i ʿömrinde // devḥa-i vücūd‑i fānīden bir nihāl‑i nevres ḥāṣıl ve efnān‑i // āmāl ü emānīden bir mīve‑i enfes ẓāhir ėtmiş idi. Ẕū‑ // fünūn‑i devrān ve nām‑i şerīfine Şādān dėrlerdi. Zīrek // ve ʿāqil mekārim‑i aḫlāq ile mükerrem ve ʿalāyim‑i ʿilm ü hüner ile muʿallem // idi. Şiʿr. Serīr‑efrūz‑i iqlīm‑i meʿānī Leṭāfet‑baḫş‑i // gülzār‑i beyānī Meh‑i tābende‑i burc‑i meʿārif Şeh‑i ferḫunde‑i mülk‑i // ʿavārif. Nes̱r Esnān‑i dürer‑bārı muntaẓam u muttaṣıl // ve sinn‑i şerīfi sebʿaya vāṣıl olduqda qırāʾat‑i sebʿa // ile ḥıfẓ‑i Qurʾānı ḥāṣıl ėdüb ammā on beş yaşına bülūġ // ve bülūġ‑i ʿaql ile çerāġ‑i beşerīyeti fürūġ bulduqda iktisāb‑i // envāʿ‑i fażāyil qılub her fennde kāmil oldı. Māh‑i nev gibi // gitdükçe şöhre‑i şehr ü diyār vaṣīyet‑i fażīleti nevāḥī‑i āfāqa // yėtişüb ʿālem aña müştāq‑i dīdār oldı. Mes̱nevī A barqun badā min ǧānibi ṭ‑ṭūr lāmiʿ Am irtafaʿat min // waǧhi Laylā l‑barāqiʿ Niʿma asfarat Laylā fa‑ṣāra bi‑waǧhihā // Nahār bihi nūru l‑maḥabbati sāṭiʿ Nes̱r Nāgāh bir muqtażā‑yi qażāʾu llāh |